live chronicles

jun 20, 2003.

4 min read 🤓

Meanwhile we're in the very mid of the 95-day Placard international headphone festival.

I'll be participating in the 24 hour Sound Injury Placard, which is in an apartment in Belleville, Paris, starting tomorrow afternoon at 17h00 (GMT + 2). My slot is between 02h00 and 03h00 sunday morning.

I've been thinking for a while about doing 'live' chronicles, and this placard seems a perfect opportunity to 'premiere'. The basic material will be the same: the sounds on my cassettes. A 'live' chronicle will basically consist in a choice of some parts of the cassettes that will be mixed, by using a couple of portable cassette machines plugged into a small mixing console (I bought one yesterday afternoon at Music Star's in Pigalle, for ninety nine euros). The cassettes may be complemented by other sound sources. Any suitable instrument. Or a more random source, like an AM-receiver. Which is what I'll use in the placard-event. I was thinking about also using my tape-echo, but when I tried to connect the thing this afternoon I did not get much more output than a deep groaning rumble. Not a bad sound, actually, but which I hardly deem worth the trouble of carrying the pretty heavy echo machine all the way to Belleville.

'Live' chronicles are performable sound chronicles. Well-structured and and with fixed elements to make them 'recognisable'('Ah, he'z playing "Vous êtes arrivé à Paris Nord" !), but on the other hand with enough liberty for intervention and 'chance' choices involved to make every 'performance' different - in an interesting way. I'll try.

Click to find more about the placard festival on the SoundBlog.

added March 20th, 2021: diary entry, in Dutch:

Als ik even afzie van de twee uitstapjes met Peter (De Wilde Weg en met Martin Bril in de Balie), dan is het zo'n twintig jaar geleden. Deze nacht in een appartement in Belleville. Het is bovendien Fête de la Musique. Ook dat nog eens. In eerste instantie mailde ik de organisator van de 'sound injury' placard met het simpele verzoek langs te mogen komen, om te kijken en te luisteren, uit nieuwsgierigheid naar het 'evenement': koptelefoonconcert. Meldde daar later nog bij dat ik eventueel ook wel een ('sound chronicles') bijdrage zou kunnen leveren. Want hoe langer ik er naar keek ("Sound Injury" – een mailing list waar mensen mekaars korte mp3-files onder handen nemen :: koptelefoonconcert :: appartement :: eva revox) hoe aantrekkelijker het werd, en hoe meer helemaal-in-mijn-straatje ook. Enigszins aan de late kant wellicht, maar – mailde eva revox vanuit Barcelona – "you're very welcome to perform to my place".

Kocht donderdag bij Star's Music in Pigalle een mixertje, voor net geen honderd euros, en een paar snoertjes, en bereidde vrijdag en zaterdag voor. 'Live Chronicles' … Gebruik mijn Sony walkman, de Philips mono-cassetterecorder, een Sony fm/am-radio + walkman dingetje, en mijn cassettes natuurlijk.

En zo sta ik zaterdagavond rond half tien met mijn koffertje ('van Okkie Trooij') en een tas over de rue de Belleville. Op dit vroege uur is er nog niemand. Of eerder: wie er eerder was, is even weer weg om te eten. Wel aanwezig Joachim La Portre, en de bewoner, Julien Bécourt (eva revox). Het is een klein (twee kamer) appartement. Een smal hal-gangetje langs toilet en douche dat direct in de woonkamer/keuken geeft. Langs een wand stapels vinyl platen. Echt vinyl, en toch overwegend recent. DJ-generatie. In de hoek een televisie die op ruis staat. Een zitmatrasje en een laag tafeltje met een zestal koptelefoons. Daar klinkt de placard muziek uit, op dit uur vanuit Engeland: de International Garbageman – dat is Björn Eriksson, die ik 'ken' van mp3.com (hij stuurde mij, een ??? geleden een mailtje naar aanleiding van de Sound Chronicles). Was trouwens pas zaterdagochtend dat ik begreep dat niet iedereen die op dat 24 uur Placard programma als 'act' genoteerd stond ook fysiek in Belleville aanwezig zou zijn. Een aantal, zoals die 'Garbageman', streamen vanuit hun locatie naar Belleville. De slaapkamer is de 'lounge'. Een tweepersoons matrasje op een laag houten frame, en daarop nog eens een zestal microfoons. En de tafel met apparatuur. Een menger, een drietal laptop computers, hubs, kastjes, modems en een ongehoorde hoeveelheid draad.

Terwijl de uren wegtikken komen en gaan de gasten. Veelal bekenden van de gastheer, uiteraard, maar ook een enkeling en een enkel groepje dat op 'de flyer' afkomt. Al naar de avond vordert wordt het drukker. Het is merkwaardig, natuurlijk, dat er afgezien van het gerumoer van veel praters en de uiterlijkheden van 'een partijtje' helemaal geen muziek klinkt. (Nou ja, af en toe toch, uit afgelegde hoofdtelefoons want het signaal dat daar naar toe wordt gezonden staat regelmatig wel héél loeihard.) Vooral van de straat af bekeken. Al die mensen daar boven, ook gezeten op de vensterbanken, maar er klinkt niet de muziek van feest (en is het nog wel de nacht van het Fête de la Musique). Toch slaat er regelmatig wel een lege bierfles of een glas van een vensterbank stuk op het trottoir, dus feest is het wel degelijk. De koptelefoonluisteraars zitten overwegend in de lounge. Ik stap wat rond, praat wat hier, praat wat daar. Aan de tafel bij de keuken met Béatrice, later met een Japanner die in Tokyo een placard organiseerde en nu in Europa van placard naar placard trekt. In afwachting van mijn beurt.

[ next related SB-entry: gaité lyrique ]